„Gdzieś w latach 60. Shri Vishnu Datt Achary (Shastriji) napisał Haidakhandeshwari Saptasati z błogosławieństwem Mahendry Maharaja. Kiedy Shastriji przybył do Vrindavan i po raz pierwszy recytował Saptasati, pokazując swoje dzieło, Mahendra Maharaj zaczął tańczyć na terenie świątyni trzymając wersja pisemna na głowie.

Tego samego dnia przyjechał z Bombaju pan Manohar Lal Vohra, mówiąc, że miał wizję Devi, która powiedziała mu, że jest Haidakhandeshwari Ma i pokazała rysunek wykonany przez malarza zgodnie z jego wskazówkami dotyczącymi tej wizji. Widząc obraz, Shastriji poszedł w ekstazie, mówiąc, że jest dokładnie taki, jak opisał w Saptasati. Pan Vohra podjął się drukowania pierwszego wydania Haidakhandeshwari Saptasati There, a następnie Haidakhandeshwari Ma zstąpiła w tej formie na nasz świat pod delikatnymi wskazówkami Mahendry Maharaja. Powiedział: Jestem tylko wroną, ale niedługo Łabędź tu będzie, pokaż Mu to, kiedy przyjdzie.

​

Mahendra Maharaj dał Wisznu Dattowi Shastri sekretną mantrę, którą znali tylko Babadżi i on, aby rozpoznać autentyczność Haidakhan Wieloryba Babadżiego. Kiedy Babadżi po raz pierwszy udał się do Vrindavan w 1971 roku, zapytał, gdzie jest mój aczarja. Shastriji został wezwany i po przybyciu Babaji zabrał go do pokoju, zanim mógł o cokolwiek zapytać. Gdy tylko drzwi się zamknęły, odgłosy mantry dobiegły ze ścian i wypełniły pokój. Shastriji wyszedł z płaczem z pokoju, twierdząc, że Łabędź wylądował, przybył Babaji.

Wkrótce potem Saptasati i obraz zostały pokazane Babadżiemu. Powiedział, że to jest moja forma i prawdziwa forma Devi. Dalsze wyjaśnienie, że teraz w Kali Yuga czas jest skompresowany i dlatego dla dobra ludzkości Babadżi stworzył krótszą wersję Durga Saptasati, która jest ponad dwukrotnie większa. Obiecał, że każdy, kto szczerze czyta Saptasati, spełni wszystkie życzenia materialne i duchowe”.